Ներարգանդային պարույրների տեղադրում և հեռացում

Ներարգանդային պարույրը (ՆԱՊ) հակաբեղմնավորիչների տեսակ է, որը տեղադրվում է արգանդի պարանոցի և արգանդի խոռոչի մեջ: Հակաբեղմնավորման այս մեթոդի արդյունավետությունը հասնում է 99% -ի: Միայն բժիշկը պետք է տեղադրի և հեռացնի ներարգանդային պարույրը կլինիկայի պայմաններում: Սա երաշխավորում է ընթացակարգի անվտանգությունը և կողմնակի ազդեցությունների նվազագույն ռիսկը:

Արդյո՞ք անհրաժեշտ է նախապատրաստվել ընթացակարգին:
SILK Medical-ի գինեկոլոգի խորհրդատվությունը Նախապես պարտադիր է: Նա կպատմի հակաբեղմնավորման առկա մեթոդների, պարույրների առավելությունների և թերությունների, դրանց տեսակների մասին: Կարևոր է ստուգել, որ կինը չունենա հակացուցումներ, որոնց թվում են.

• հաստատված կամ կասկածելի հղիություն,
• ալերգիա պարույրի բաղադրիչներից,
• սուր վարակներ,
• լյարդի հիվանդություններ,
• որոշ օնկոլոգիական հիվանդություններ,
• Էկտոպիկ հղիություն անամնեզում ,
• բորբոքային գործընթացներ փոքր կոնքի օրգաններում,
• իմունային անբավարարություն և իմունային համակարգը ճնշող դեղորայքի ընդունում,
Ներարգանդային պարույրները լավագույնս համապատասխանում են այն կանանց, ովքեր արդեն երեխաներ ունեն և կայուն մոնոգամ հարաբերությունների մեջ են:

Ներարգանդային սարքերը լինում են տարբեր տեսակների. Կախված գործողության սկզբունքից, առանձնանում են երկու տեսակ:
• Մետաղ պարունակող-արտանետում են մետաղ, սովորաբար պղինձ կամ արծաթ: Դրանք կարող են տեղադրվել 7-10 տարով և լավ են համապատասխանում այն կանանց, ովքեր չեն ցանկանում կամ ինչ-ինչ պատճառներով չեն կարող օգտագործել հորմոնալ հակաբեղմնավորիչներ:
• Հորմոն պարունակող-արտազատում են պրոգեստին, տեղդրվում են 5 տարով: Բացի հղիությունը կանխարգելելուց կարող է նաև նվազեցնել չափազանց առատ դաշտանային արյունահոսությունը և ցավը դաշտանի ընթացքում:
Դուք կարող եք տեղադրել ՆԱՊ-ը դաշտանային ցիկլի ցանկացած օր: Հաճախ բժիշկները խորհուրդ են տալիս դա անել դաշտանի ժամանակ, քանի որ այս օրերին արգանդի պարանոցն ընդլայնվում է ։
Ընթացակարգը տևում է ընդամենը 5-10 րոպե և բաղկացած է մի քանի փուլից:

Ինչպե՞ս տեղադրել պարույր:
Գործընթացը տևում է ընդամենը 5-10 րոպե և բաղկացած է մի քանի փուլից.
կինը հանում է հագուստը գոտկատեղից ներքև և տեղավորվում գինեկոլոգիական աթոռին,
գինեկոլոգը հեշտոցի մեջ տեղադրում է հայելի և իրականացնում հետազոտություն,
այնուհետև բժիշկը մշակում է հեշտոցը և արգանդի պարանոցը հակասեպտիկով,
պարույրը լիցքավորվում է հատուկ հաղորդիչի մեջ և տեղադրվում արգանդի խոռոչի մեջ.
երբ հաղորդիչը արդեն ճիշտ տեղում է հայտնվում, պարույրը դուրս է մղվում դրա մեջից,
բժիշկը վերահսկում է պարույրի ճիշտ տեղադրումը և հեռացնում է հաղորդիչը,
պարույրի ծայրին կցվում է նեյլոնե թել և կտրվում՝ թողնելով 4–5 սմ. այս թելիկները գտնվում են հեշտոցում, և դրանց օգնությամբ պարույրը կարելի է հեշտությամբ հեռացնել։
Ինչպե՞ս է պարույրը հեռացվում:
Ներարգանդային պարույրը հեռցվում է՝ դրա ծառայության ժամկետը լրանալուն պես։ Վաղ հեռացումը կարող է անհրաժեշտ լինել հետևյալ դեպքերում.
• առատ դաշտան և հեշտոցային արյունահոսություն դաշտանների միջև,
• ցավ որովայնի ստորին հատվածում,
• սարքի տեղաշարժ,
• բորբոքային գործընթացներ փոքր կոնքի օրգաններում,
• հղիություն,
• դաշտանադադար:
Ընթացակարգի հիմնական քայլերը նույնն են, ինչ ներարգանդային պարույրի տեղադրման ժամանակ։ Հետազոտելուց և հակասեպտիկով մշակելուց հետո բժիշկը պինցետով կամ հատուկ սեղմակով քաշում է թելի ծայրերը։ Սովորաբար պարույրը հեռացվում է արագ և առանց ցավի։ Անհրաժեշտության դեպքում կարող եք անմիջապես տեղադրել նորը: Իսկ եթե կինը որոշել է երեխա ունենալ, ապա խորհուրդ է տրվում հղիություն պլանավորել ոչ շուտ, քան երկու ամիս հետո։

Հակաբեղմնավորման օպտիմալ մեթոդը կարող եք ընտրել Երևանի SILK Medical-ում: Փորձառու մանկաբարձ-գինեկոլոգները ձեզ կպատմեն հակաբեղմնավորման առկա մեթոդների մասին և կօգնեն ընտրել Ձեզ համապատասխան տարբերակը: Մեր բժիշկները ներարգանդային սարքերը տեղադրում և հեռացնում են խնամքով և հնարավորինս առանց ցավի։